یکی از هدفهایم بهعنوان مربّی، تربیت انسانهایی کارآفرین و خلّاق است؛ افرادی که بتوانند محصولاتی تولید کنند.
فکر میکردم، چگونه میتوانم به این هدف دست یابم؟ اگر بخواهم بچّههایم کارآفرین و تولیدکننده شوند، باید سعی کنم خودم کارآفرین و تولیدکننده شوم. در این صورت میتوانم الگوی آنها شوم. بنابراین تلاش کردم طرّاحی و ساخت محصولی را آغاز کنم.
کمی از آغاز این تلاش گذشتهبود، که تصمیم گرفتم به کارخانهی دو نفر از دوستانم در بیرون از شهر سر بزنم. این دوستان عزیز در کارخانهی خود چیزهای زیادی میسازند؛ مثلاً ماکت کارخانهی خودشان را هم ساختهاند.